Son Perde

SON PERDE

Sen arı gibi dolaş bahçelerde,

Bir çiçek gibi seviş yapraklarla…

Bir böcek gibi gezin topraklarda,

Yiğitlik varmış, güya benim serde.

Ne etsem kopmaz eski fırtınalar,

Sessizlik başlar, susunca bir yerde...

Geçmiştir zaman, kapanmıştır perde,

Boşa üzüntü, boşa yırtınmalar…

Son perdesiydi oynanan oyunun,

Ne yapsam heyhat, beklenmez dönüşü,

Gözümde büyür mumların sönüşü,

Gölgede kaldı bir hayat boyunun…

Ve çiçekler ki , uzaktadır şimdi,

Zamanı hepten geçti bal yapmanın…

Artık dallardan hüzünle kopmanın,

O düşünüşü, tüm ruhuma sindi.

*

İsmail KARA

(12.07.1999)

Bir Ülke Gördüm

BİR  ÜLKE  GÖRDÜM

Bir rüya gördüm de önceki gece,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Ortada kalmamış hiçbir bilmece,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Gezerken ülkenin her bir yerini,

Çok değişmiş buldum o kaderini…

Birden şaşırarak sordum yerimi,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Hapishaneleri bomboş duruyor,

Hakimler, savcılar hep iş arıyor,

Polisleri sorma, sanki uyuyor,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Her yer gül bahçesi, şirin mi şirin,

Yollar başka güzel, rahatça gidin!..

Ölmeden dünyada cennetmiş yerim,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Bütün insanların gülüyor yüzü,

Sevgiyle bakıyor herkesin gözü,

Kalmamış içimde benim de sızı,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Varlıkta, darlıkta olmuşlar eşit,

Ne savaş, ne gazi var ne de şehit…

Hiçbir sorun yokmuş, sorunlar bitmiş,

Kendimi cennette sandım inan ki…

Bir de uyandım ki, rüyadaymışım,

Yine de o malum dünyadaymışım,

Boynumu bükmüşüm, başım eğmişim,

Kendimi yatakta buldum inan ki…

İsmail KARA

Bayrağım ve Vatanım

BAYRAĞIM VE VATANIM

Doğdum doğalı hayranı olduğum,

Doyamadığım, hiç kıyamadığım,

İki varlık var canımda bulduğum;

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

Bana el veren, kollarıyla saran,

Bir anam gibi şefkatiyle duran,

Bazen ruhumda tarihi haykıran;

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

Bugün özgürce göğsümü gerdiğim,

Derin bir aşkla gönlümü verdiğim,

Ta ciğerime, kalbime gömdüğüm,

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

Bunun sırrını bilmiyorum niçin?

Akılma gelir, parçalanır içim…

Canım fedadır kardaş onlar için,

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

Ay-yıldızıyla birleşmiş yüceden,

Güneşçe doğup, parlamış geceden,

Atalar kanı işlenmiş inceden,

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

O kadar sıcak ki onların yüzü,

Allah ebedî ayırmasın bizi…

Bir bütün olmuş kaynaşıp ikisi,

Biri bayrağım, diğeri vatanım.

İsmail KARA

Asım Kısbet (1956-10.09.2012)

ASIM'IN ARDINDAN
*
İçin kan ağlasa da gülerdin,
Bence sen zamansız gidiverdin,
Bizleri perişan ediverdin, 

Güle güle, güle güle dostum!
*
Bugün gönlümüz acınla taşar,
İhtiyar dünya sensiz de yaşar,
Seni bırakıp nereye koşar?
Güle güle, güle güle dostum!
*
Bilmem kaç şiirin kaldı yarım,
Yanıtsız şimdi bilirim sorum…
Yaşam ve ölüm bitimsiz forum...
Güle güle, güle güle dostum!
*
İsmail KARA (12.09.2012) 

Gerçek Öğretmen

GERÇEK ÖĞRETMEN 

Öğretmenliğin ilk şartı
Sevmektir çocukları...
O çiçekleri,
O tomurcukları...
Çünkü onlar
Sevgiyle büyür,
Sevgiyle gelişir
Büyüklere yetişir.
İşte bu sevgi,
Sizde var.
Hem de bir umman kadar.
Bu nedenle siz 
Gerçek bir öğretmensiniz.
Şartın ikincisi,
Candan sevmeli,
Bu kutsal mesleği.
Varsa bunlardan
Yoksun olan
Onun öğretmenliği
Şakadan...
Siz mesleğine âşık olan
Gerçek bir öğretmensiniz.
Siz her yana ışık saçan,
Dünyayı aydınlatan,
Bambaşka bir nursunuz.
Siz insanlık âleminde
Büyük bir gurursunuz.
24 kasımlar değil,
Bütün günler sizin.
Saygımız sonsuz daima
Bizim.
Unutmayız ölene dek,
Elleri hep öpülecek
Büyük insansınız siz,
Çünkü
Gerçek bir öğretmensiniz. 

İsmail KARA(Karozan)