4 Ocak 2014 Cumartesi

ÇOCUKLAR AĞLAMASIN (Şiir - İsmail Kara)


ÇOCUKLAR AĞLAMASIN        














Ne zaman
Bir çocuk ağlaması duysam;
Yüreğim burkulur,
Tüylerim diken diken olur.

Öksüz, yetim kalan,
Aç-sefil olan,
Yoksulluktan ölen
Çocukları düşünürüm.

Sonra aklıma gelir savaşlar,
Beynimde bir uğultu başlar,
Gözlerimden akar yaşlar,
Ve savaşların akıttığı kanları,
Aldığı canları düşünürüm.

Sonra insanlara kin kusan,
Silah üreten ve satan,
Servetine servet katan
“Han”ları düşünürüm.

Şu çağda, tüm dünyada
Silahlar sussun, üretimi dursun,
Analar, babalar, çocuklar
Ağlamasın, hep gülsün!
Herkes mutlu olsun!
Ölecekse insanlar;
Eceliyle ölsün!

Ben de istiyorum bir savaş,
Tüm zenginler bir araya gelsin,
El ele versin
Yoksulluğu kökünden yensin!
Silahlara harcanan para bile
Yeter buna…
Lütfen değer versinler insanlığa !

İsmail KARA

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder