Barış Güvercinleri

BARIŞ GÜVERCİNLERİ

Eskisi kadar,

Sevgiyle bakmıyor  gözleri

Köhne dünyanın,

Küstü  insanlara…

Bazen silkeliyor,

Bazen boğuyor bizi sulara…

Hele kuşlar, hele kuşlar..?

Eskisi kadar,

Zevkle uçmuyorlar artık.

Bembeyaz barış güvercinlerinin

Rengi bile soldu.

Eskisi gibi zeytin dalı

Taşınmaz oldu.

İnsanlar yesin diye birbirini,

Mermi taşıyacaklar nerdeyse,

Onlar bile öğrendi bizi…

Gül bahçesi etseydik keşke her yeri,

Gerek var mı birbirimizi yemeye?

Savaşıyoruz canavarlar gibi,
Ne diye..?

Şu çağda, insan mıyız biz?

İnsan değilsek eğer,

Neyiz?..

İsmail KARA (26.10.2012)

Ah Ömrüm

AH ÖMRÜM

*

Yudum yudum götürdüm,

Döke saça bitirdim,

Ve hoyratça yitirdim,

Ömrümü, ah ömrümü!..

*

Yaklaştım şimdi sona,

Acımadım hiç ben ona,

Harcadım sağa sola,

Ömrümü, ah ömrümü!..

*

Kalbim şimdi teklerken,

Malum sonu beklerken,

Düşünürüm artık ben,

Ömrümü, ah ömrümü!..

*

Anladım ancak yeni,

Bilemedim kadrini,

Kullandım deli gibi,

Ömrümü, ah ömrümü!..

*

İsmail KARA

Yalakalık

YALAKALIK

Duman olur işin senin,
Edemezsen yalakalık.
Küser gider eşin senin,
Edemezsen yalakalık.

Başımızın hep tacıdır,
Çoğu derdin ilacıdır,
Sonra halin pek acıdır,
Edemezsen yalakalık

Sussan boşa,coşsan boşa,
Yalaka ol,güzel yaşa,
Vurma sakın başın taşa,
Edemezsen yalakalık.

Aşık söyler doğru sözü,
Budur aslı, işin özü,
Şişirirler bir gün gözü,
Edemezsen yalakalık.

İsmail KARA