Bir Yalnızlık Senfonisi

BİR YALNIZLIK SENFONİSİ

Sen hiç yalnızlığı düşündün mü?
Uykusuz soğuk gecelerde,
Karanlığa sarılıp üşüdün mü?

Sen hiç sessizliğin
Korkunç ortasına gömüldün mü ?
Dinledin mi, duydun mu ?
Ölümün çığlığını !

Diken diken oldu mu saçların ?
Kimsesiz odanda,
Aktı mı gözyaşların ?

Sen hiç ürperdin mi ?
Karamsar düşlere,
Tüm ruhunu serdin mi ?
Sabahlara dek
Uykusuzluğun kollarına
Kendini verdin mi ?

Ne bileceksin
Sen sımsıcak yatağında
Mışıl mışıl uyurken,
Ben buz gibi odamda,
Saatlere bakarken,
Hep seni düşündüm..

Yokluğun yüreğimi
Bir daha
Bir daha deldi
Kaldım acılar içinde
Hep aklıma
Ölüm geldi.

Bu gece ben
Yaşamın ötesinde
Buruk acıları
Yudum yudum içerken
Gerildim
Öldüm öldüm dirildim
Alt üst oldu
Bütün sinirlerim
Gün doğarken
Ancak duruldum

Bu gece ben,
Bir seni
Bir de ölümü
Düşünmekten yoruldum…

 Yoruldum, yoruldum…

Baba

B A B A

Bayramda gördüm eti,
Geldi yarım kilocuk...
Onu da kaptı kedi,
Görmedi çoluk çocuk.
*
Kuru fasulye, bulgur,
Bıkmadan yaz-kış ye dur,
Yat-kalk rüya gör, düş kur,
Ölmedi çoluk çocuk.
*
Hastalandım, yok ilâç,
Kaldım ellere muhtaç...
Dediler karnımız aç,
Bilmedi çoluk çocuk.
*
Çalıştım, çabaladım,
İstedim, alamadım.
Ben baba olamadım,
Gülmedi çoluk çocuk.
*
İsmail KARA

Bundan Sonra

B U N D A N  S O N R A

Ben sevgi dilencisi değilim ki,
Sevmeyecekmiş beni bundan sonra.
Seviyordum candan ne bileyim ki,
Gülmeyecekmiş bana, bundan sonra.

Ben gibi düşünmüyor, ince ince,
Sevgi dolu yüreğim, gonca gonca,
Barışmak için ne yapsam boş, O’nca,
Gelmeyecekmiş bana bundan sonra.

Sevgiyle geçti inan bunca ömür,
Şu özgür gönlüm dinlemez emir,
Bazısı anlamaz hiç, hatır gönül,
Bilmeyecekmiş O da, bundan sonra.

Küçük bir hatama darılıp küsmüş,
Öfkeden başında dumanlar esmiş,
Artık selamı sabahı da kesmiş,
Dönmeyecekmiş bana bundan sonra.

Karozan kaybetsin dostunu bırak !
Zaten hangi iş de olmuş ki çırak,
Çoktan kırkı geçti, kırdığı bardak,
Görmeyecekmiş beni bundan sonra..

Karozan İsmail KARA

03 Haziran 2012

Y O K  Y O K !

Türk'ün, Türk'ten başka dostu yok!

İnanmayın,

Kanmayın,

Aldanmayın,

Haçlı'nın sözüne!..

Yahudiler şiş batırır senin gözüne,

ABD mi?

Seni kullandıkça güler yüzüne...

Ermeniler etine aş eriyor,

Küresel sermaye,

İşine gelene gaz veriyor.

Arapların varsa yoksa petrolü,

Eline fırsat geçince,

Sana atar ilk golü...

Uyan artık, uyuma!

Başını her yastığa dayama!

Yok, yok, yok,

Türk'ün Türk'ten başka dostu yok!

İsmail KARA

*   

YALAKALIK

Duman olur işin senin,
Edemezsen yalakalık.
Küser gider eşin senin,
Edemezsen yalakalık.

Başımızın hep tacıdır,
Çoğu derdin ilacıdır,
Sonra halin pek acıdır,
Edemezsen yalakalık

Sussan boşa, coşsan boşa,
Yalaka ol,güzel yaşa,
Vurma sakın başın taşa,
Edemezsen yalakalık.

Aşık söyler doğru sözü,
Budur aslı, işin özü,
Şişirirler bir gün gözü,
Edemezsen yalakalık.

İsmail KARA

*

DEDİM-DEDİ

Seni seviyorum dedim,
Beni sevmen boşa, dedi.
Sana tapıyorum dedim,
Ben ki neyim, haşa, dedi.

Gözlerin aya benziyor,
Kaşları yaya benziyor,
İşven ki, tay’a benziyor,
Bak hele şu işe dedi.

Hep benimle olsan dedim,
Yüreğime dolsan dedim,
Senin için ölsem dedim,
Çal baltanı taşa, dedi.

Aşkın bağına girmedim,
Ben muradıma ermedim,
Senin gibi güzel görmedim,
Çekil şurdan, kışa, dedi.

Dedim saçlar tel tel midir?
O yanakların gül müdür?
Söyle; şu garip el midir?
Gelmem öyle tuşa, dedi.

Oturup şöyle dinlensek,
Konuşsak, biraz eğlensek,
Birlikte, hemen evlensek

İşte bu hoş, yaşa dedi.

İsmail KARA